تماس بامن
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
زمستان 1386 - پخش آنلاین دانلود آموزش موسیقی ردیف
  • پست الکترونیک
  • شناسنامه
  •  RSS 
  • پارسی بلاگ
  • پارسی یار

  • آموزش موسیقی یا لیسانس قلابی                     منبع:وبلاگ موسیقی ما

     

    موضوع: آموزش موسیقی ایرانی در دانشگاه:

    زمان: یکشنبه 21 آبان (12 نوامبر) ساعت 14:30

    مکان: تالار آوینی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران

    سخنرانان: مجید کیانی، دکتر محسن حجاریان، داریوش طلایی و محمدرضا درویشی

    شنوندگان: حدود 200 نفر دانشجو

    شنونده های سرشناس: دکتر خسرو مولانا و علی اکبر شکارچی

    کیفیت اجرای برنامه: هریک از سخنرانان به ترتیب مباحثی را طرح کردند و پس از 15 دقیقه تنفس، نشست پرسش و پاسخ شکل گرفت. در اینجا گزیده هایی از سخنان مطروحه را می توانید بخوانید.

     

    دکتر محسن حجاریان، موسیقی شناس (اتنوموزیکولوگ):

    موسیقی از دیرباز دو کارکرد عمده داشته است. یکی به عنوان کالای مصرفی که مستقیماً به عنوان یک کالا و یا در خدمت عرضه کالاهای دیگر، مورد استفاده قرار می گیرد. وجه دیگر موسیقی، کارکرد هنری آن می باشد که بازتاب دهنده تفکر بشری است. این دو گرایش همیشه بوده اند. اما در دوره حاضر به نظر می رسد وجه تجارتی موسیقی می خواهد وجه هنری و فرهنگی آن را ببلعد. می خواهد همه موسیقی ها را به کالا تبدیل کند. یک نمونه اش همین کارهای تلفیقی است که برخی شرکت ها و موسسات جهانی به آن دامن می زنند. موسیقی هایی که برای فروش تولید می کنند، نه هندی اند نه ترکی نه عربی و نه غربی. نمونه دیگر کالایی کردن موضوعات فرهنگی، بحثها و رویکردهای مولانا شناسی است. صوفی های چرخان را الان در ترکیه به مثابه یک کالا می فروشند. مولانا یک بهانه شده است . آنچه مهم می نماید، رقص سماع و هتل و هواپیما و توریست و این جور چیزهاست.

    اما در مورد آموزش موسیقی ایرانی و به ویژه آنچه در دپارتمان موسیقی دانشگاه تهران می گذرد، متأسفانه باید بگویم که دانشجویان عزیز، شما دارید عمرتان را تلف می کنید. چیزهایی را به خورد شما می دهند که به دردتان نمی خورد و چیزهایی از شما دریغ شده است که به عنوان یک موسیقیدان نیازمند آن هستید. الان موسیقی ایرانی در این مجموعه جایگاه سستی دارد و موسیقی اقوام ایرانی هم که اصلاً جایگاهی ندارد. ما فراموش کرده ایم که موسیقی اقوام ایرانی با موسیقی دستگاهی رابطه ای اندام ‌واره ای دارند.  یکی از وظایف دپارتمان موسیقی دانشگاه تهران جلوگیری از نابودی این گونه از موسیقی است.

    الان در اینجا ملاحظه می کنیم به جای مباحث کلیدی و مورد نیاز دانشجویان ایرانی، درس هایی از موسیقی عربی و هندی و ترکی ارائه می شود. البته این ایرادی ندارد ولی من به جرأت می گویم در ایران حتی یک نفر که در خصوص موسیقی ترکی، عربی و هندی تخصص داشته باشد، وجود ندارد. پس چگونه این درس ها را در چارچوب گنجانده اند؟ دانشجویان عزیز! شما به واسطه آنکه در این سیستم آموزشی غلط گیر افتاده اید، هیچ چیز درستی از موسیقی نمی دانید. نمی خواهم بی سوادی تان را به رخ بکشم. شما تقصیری ندارید. این وضع موجود، شما را به اینجا رسانده است و شما هم چاره ای ندارید که این روند را تحمل کنید. من هم توصیه می کنم ادامه دهید و این مدرک لیسانس قلابی را بگیرید. شما به این مدرک احتیاج دارید، خانواده شما هم همینطور. این برگه قلابی را بگیرید و بعد یک ترونودی یا غمنامه برای موسیقی ایرانی بسازید. اگر هم عشق و علاقه ای به موسیقی دارید در خارج از دانشگاه به دنبالش باشید. مشکل شما در این دپارتمان یک مشکل بنیادی است. وقتی عنان امور به دست یک آدم بی سواد بیفتد،‌ نتیجه همین است که می بینید. اما اگر کسی به دنبال اصلاح باشد من فقط یک جواب دارم و آن اینکه آقایان بی سواد درس ندهند. وقتی بلد نیستید چرا اصرار دارید به دیگران یاد بدهید. بگذارید کسی که بلد است به میدان بیاید.

     

    مجید کیانی نوازنده سنتور و مولف کتاب هفت دستگاه موسیقی ایران:

    سنگ بنای آموزش موسیقی در دانشکده هنرهای زیبا از زمان ورود استاد برومند به این مکان درست بود. نتیجه‌اش را هم همه دیدند ولی من فکر می کنم در ادامه آن جریان، ما نتوانستیم کیفیت آغازین را تا به امروز نگه داریم. الان وضعیت آموزش موسیقی در دانشگاه های ما بسیار آشفته است. وقتی صحبت از موسیقی علمی می شود،‌ کسی به موسیقی ایرانی نمی اندیشد. در حالی که شیوه آموزش اساتید قدیم کاملاً علمی است. منتهی شفاهی است. موسیقی ما یک ساختار هندسی و ریاضی دارد و ریاضی هم که خوب می دانید یکی از شاخه های مهم علم است.

    الان من معتقدم با همین وضعیت آشفته آموزش موسیقی ایرانی، دانشجویان کار زیادی نمی توانند بکنند. من هم توصیه می کنم درستان را بخوانید و مدرکتان را بگیرید. منتهی دنبال موسیقی هم باشید. اینجا مطلب مهمی یاد نمی گیرید. از دانشگاه مدرک بگیرید و از بیرون، معرفت موسیقایی.

     

    داریوش طلایی نوازنده تار و نویسنده کتاب نگرشی نو بر موسیقی ایرانی:

    یکی از مشکلات زیانبار آموزش موسیقی در ایران،‌ زایل کردن آموزشهای قبلی هنرآموز است. کسی یک دوره ای را در جایی می گذراند و در جای دیگر به او می گویند هر آنچه را آموخته باید به دور بریزد. این نگرش ضربه زیادی به آموزش هنرآموز می زند.

    یکی دیگر از مشکلات بنیادی ما در آموزش موسیقی، ‌نداشتن پاسخ مناسب برای چرایی آن است. اینکه اصولاً ما از آموزش موسیقی چه هدفی را دنبال می‌کنیم؟ تکلیف یک نوازنده ویولن در سیستم غربی کاملاً روشن است ولی ما از آموزش موسیقی ایرانی چه می خواهیم؟ آیا می خواهیم نوازنده تربیت کنیم؟ چه نوازنده ای؟ برای نوازندگی در کجا؟ گروه نوازی یا تکنوازی؟ اگر گروه نوازی است با کدام قطعه و رپرتوار؟ آیا می خواهیم آهنگساز تربیت کنیم؟ آهنگساز کدام موسیقی؟ ایرانی یا غربی؟ و پرسشهایی از این دست.

    در قدیم آموزش موسیقی ایرانی خیلی روشنتر از الان بود. ما حتی آدم هایی داشتیم  که چندین ویژگی را به طور همزمان داشتند. نظریه پرداز،‌آهنگساز،‌نوازنده و خواننده بودند. در آموزش موسیقی یک رویه ای را دنبال می کردند و معلوم بود  که چه هدفی را دنبال می کنند. ما باید گذشتگان را آنطور که بوده اند خوب بشناسیم. گاهی اوقات در توصیف اساتید قدیم اغراق می کنیم. بیایید صادقانه بگوییم که آنها که بودند و چه می کردند. در حال حاضر هم درس های موسیقی ایرانی و   دروس خارج از موسیقی ایرانی، به نظر من هیچ مباینتی با هم ندارند. خوب است که یک موزیسین ایرانی  هارمونی و کنترپوان را فرابگیرد و موزیسین کلاسیک نیز ردیف بداند. نباید بین این دو مقوله دیوار کشید.

     

    محمدرضا درویشی آهنگساز و نویسنده کتاب دائره‌المعارف موسیقی ایران:

    خیلی از چیزهایی که در سیستم آموزشی جدید به دانشجو ارائه می‌شوند،‌صرفاً یک تکنیک هستند. تکنیک هم ابزاری  بیش نیست. می تواند در خدمت موسبقی ایرانی باشد یا یک موسیقی دیگر. می تواند در خدمت معنویت قرار گیرد یا  چیزی غیر از آن. بنابراین اصل وجود اینها را نمی توان منکر شد. نوع برخورد با آنها و نحوه استفاده از مقولات جدید، برای ما تعیین کننده خواهد بود.

    موضوع دیگر آنکه  در دانشگاه های ما امکان آموزش دقیق برخی مقولات واقعاً وجود ندارد. برای مثال موسیقی نواحی ایران را نمی توان آن طور که هست،  در دانشگاه آموزش داد. برای آموزش واقعی هر یک از موسیقی های مناطق ایران باید در آن فرهنگها زندگی کرد و در واقع جزئی از آنها شد. اما در دانشگاه می توان از ساز و سخن اساتید موسیقی نواحی ایران بهره برد و همینطور بحث های نظری را پیش کشید.

    آدرس منبع این نوشته: 

    منبع:وبلاگ موسیقی ما  hooshang-samani.blogfa.com

    بروزرسانی:یکشنبه/??/بهمن/????



    حامدفندرسکی ::: یکشنبه 86/12/5::: ساعت 11:16 صبح
    نظرات دیگران: نظر

    شنبه 28 آبان 1384
    منبع : خانه موسیقی
    هیات مدیره کانون نوازندگان سازهای ایرانی خانه موسیقی،روزگذشته، 26آبان ماه، اولین جلسه پرسش و پاسخ را در مورد نقش ردیف درنوازندگی موسیقی ایرانی درسالن فریدون ناصری خانه هنرمندان برگزار کردند.

    در این جلسه،اعضای هیات مدیره کانون نوازندگان سازهای ایرانی  به غیر از داودگنجه ای حضورداشته وپس از ایراد سخنان کوتاهی به سوالات حاضران پاسخ دادند. 


    درآغاز داریوش پیرنیاکان ضمن خوش آمد با اشاره به تعداد حاضر در سالن از مخاطبان تشکرکرد و گفت : ما آنچه را که باید بگوییم  برای همین تعداد نیز بیان می کنیم و تشکیل چنین جلساتی قطعا در ارتقا کیفی و گسترش اطلاعات مفید در زمینه موسیقی ردیف دستگاهی کمک شایانی خواهد کرد.


    وی آنگاه با اشاره به اهمیت ردیف و نقش آن در تربیت نوازندگان متبحر در موسیقی ایرانی گفت : بعضا شنیده می شود که نوازندگانی بعد از چهار-پنج سال نوازندگی از بداهه نوازی صحبت می کنند در صورتی که چنین چیزی امکان ندارد،نوازنده باید سال های سال با کار مداوم و ردیف نوازی و مطالعه کردن زیاد و اندیشه ورزی به مدارج بالایی برسد وآنگاه شاید بتواند در بداهه نوازی حرفی برای گفتن داشته باشد.وی نوازندگی را مثل بسیاری دیگر از رشته های هنری تشبیه کرد و گفت :نوازندگی مثل نویسندگی است،مگر صادق هدایت به همین سادگی صادق هدایت شد؟او در جایی نوشته که آنقدر تمرین کرده و کاغذ سیاه کرده و به دور ریخته تا یک داستان را به نگارش درآورده است.


    پیرنیاکان با انتقاد از کسانی که ردیف نوازی را تحجر و واپسگرایی می انگارند گفت :پس از صدها سال هنوز در غرب و در جهان آثار موزارت،بتهوون ودیگر آهنگسازان قرون گذشته را اجرا می کنند و کسی هم آنها را به تحجر متهم نمی کند ولی در ایران اجرای ردیف را به این بهانه تخطئه می کنند!


    در ادامه هوشنگ ظریف در خصوص اهمیت "ردیف"در نوازندگی گفت : ردیف پایه و مایه اصلی نوازندگان برای آموزش به شمار می رود و این ردیف است که هنرجو را با تکنیک های نوازندگی آشنا می کند؛ظریف به اهمیت شناخت در موسیقی ایرانی و نوازندگان اشاره کرد و گفت با اجرای ردیف و توجه به ظرایف آن می توان شناخت خود را نسبت به موسیقی ایرانی افزایش داد.


    زیدالله طلوعی نیز با تایید سخنان ظریف و پیرنیاکان واشاره به این نکته که تاریخچه و سابقه "ردیف"برهیچ کس معلوم نیست،ردیف را چون آیه های نازل شده دانست که نمی توان به هیچ وجه به جملات و ترکیب آن دست زد.


    وی در ادامه ردیف را به یک شهر تشبیه کرد و گفت بعد از ورود به این شهر باید تمام کوچه و پس کوچه های آن را شناخت و یاد گرفت و آنگاه وظیفه یک هنرمند و یک هنرجو آن است که بر اساس این شهر، شهر دیگری بنا کند که تمامی زیبایی ها و ظرایف و زوایای شهر اصلی را در بر داشته باشد.


    مهدی آذر سینا به عنوان آخرین سخنران ، در مورد منتقدین  "ردیف" گفت : معمولااآدم های راحت طلب و تنبل که نمی خواهند فکر خود را به کار بیندازند و پیچیدگی های ردیف را احساس کنند ، ردیف را تکراری و فاقد حرکت می دانند ولی اگر این افراد کمی به خود زحمت بدهند آنگاه در می یابند که ردیف دریایی از ریتم و زیبایی است.


    وی گفت ردیف مشحون از راز و رمز و زیبایی است که برای درک آن باید زحمت کشید ؛وی در ادامه گفت :ردیف در طول سالیان به دست هنرمندان اهل ونخبگان موسیقی صیقل خورده تا به دست مارسیده است و این جریان باید توسط موسیقیدانان اهل فکر و اندیشه استمرار داشته باشد.


    آذر سینا همچنین از ردیف به عنوان هویت اصلی و اساسی فرهنگ و موسیقی ایران یاد کرد و گفت ما باید به هویت خود باز گردیم با اهمیت دادن به تخصص ، به ریشه های موسیقی ایرانی با توجه به ردیف بپردازیم.


    وی در پایان از فراگیری ردیف و گوشه های موسیقی ایرانی با توسل به شعر انتقاد کرد و گفت آموزش موسیقی ربطی به حفظ شعر ندارد .


    پس از صحبت های کوتاه اعضا ،برخی از حاضران سوالات خود را مطرح کردند .در این جلسه نصرالله ناصح پور(رییس هیات مدیره خانه موسیقی) وفاضل جمشیدی معاون اجرایی خانه نیز حضور داشتند. 

    منبع : خانه موسیقی


    حامدفندرسکی ::: یکشنبه 86/12/5::: ساعت 11:15 صبح
    نظرات دیگران: نظر

    دانلودموسیقی از سایت  www.santoori.com

    توجه:برای دانلود یا بارگزاری برروی اسامی کلیک نمائید وبرای پخش آنلاین وشنیدن موسیقی آدرس:راکپی کرده وویندوزمدیاپلیررابازنمائید،سپس کلیدهای

      "ctrl +u"را بزنید.وآدرس کپی شده رادرآن "پیست" یاجای گذاری ویادرج نمائید.تابه صورت خودکارموسیقی ازویندوزمدیاپلیرپخش شود. 

    سنتورحبیب سماعی آدرس: http://www.santoori.com/html/samai1.html

    تارمیرزاحسینقلی آدرس: http://www.santoori.com/html/mirza_hosseyngholi1.html

    سنتورمجیدکیانی آدرس: http://www.santoori.com/html/kiani.html

    جهت دانلودبقیه آثاراین سایت اینجا کلیک کنید

    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

    دانلودرنگ فرح بااجرای استادمجیدکیانی د رفرهنگ سرای نیاوران به مناسبت جشنواره بین المللی سنتور:  دانلود آدرس:

    http://sheyda22555.persiangig.ir/video/renge%20farah.wmv

      منبع: وبلاگ سیاه مشق

    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

     دانلودازسایت :آوای مهربانی

    1-امیرقاسمی آدرس:http://www.awayemehrabani.com/flie/amir%20ghasemi.MP3

    2-تاج اصفهانی-اذان آدرس:http://www.awayemehrabani.com/flie/azan%20taj.mp3

    3-میرزاحسینقلی،سیداحمدخان-چهارگاه آدرس:

    http://www.awayemehrabani.com/flie/hoseingholi%20-%20ahmad%20-%20zabol%20,%20chargah.MP3

    4-رضاقلی خان تصنیف ابوعطا آدرس:

    http://www.awayemehrabani.com/flie/rezagholikhan%20-%20tasnif%20abuata.MP3

    5-ابوالحسن صبا-سه تار آدرس:

    http://www.awayemehrabani.com/flie/saba%20-%20setar].mp3

    6-طاهرزاده،اکبرخان-ابوعطا آدرس:

    http://www.awayemehrabani.com/flie/taherzadeh%20-%20akbarkhan%20-%20gharaney%20-%20abuata.MP3

    7-ضلّی-دستگاه همایون آدرس:

    http://www.awayemehrabani.com/flie/zelli%20-%20homayoun.mp3

     آدرس:بروزرسانی: دوشنبه/??/بهمن/????



    حامدفندرسکی ::: دوشنبه 86/11/29::: ساعت 11:24 صبح

    س:ببخشید استاد می خواستم کمی بر گردیم به اول صحبتمان  شما در قسمتی از صحبتتان به دوازده دستگاه و بابا مخمور اشاره نمودید.این مطلب یعنی دوازده دستگاه برای اولین بار است که شنیده می شود و اگر چنین چیزی درست باشد تا حدود زیادی تاریخ موسیقی ما را تغییر می دهد و بسیاری از مجهولاتش را بر طرف می نماید.خواهشمند است در این زمینه توضیحات بیشتری بفرمایید:

    ج:بنده برای اولین بار این مسله ا نقل می کنم .من خدمت مرحوم مسعودیه بودم در منزل ایشان مباحثی در خصوص موسیقی داشتیم و صحبت می کردیم.در بین صحبتها ایشان اشاره ای کردند به کتابی به اسم کلیات یوسفی و بنده خیلی خوشحال و کنجکاو شدم و از ایشان خواستم که اگر این کتاب را در اختیار داند به بنده نشان دهند.مرحوم دکتر مسعودیه این کتاب را بصورت امانت از یکی از دوستانشان گرفته بودند که در ان لحظه در اختیار داشتند و این کتاب را به من دادند که از این کتاب رد واقع عکسی تهیه کنم .این کتاب را بنده دیدم .و ان جمله ای را که ان شخص در واقع مولف کتاب نقل کده بود در حاشیه یکی از صفحات مطالعه کردم ونکته بسیار مهمی برای بنده کشف شد. چون این کتاب در کتابخانه شخصی باقی ماند وهیچکس از ان کتاب مطلع نیست در حالی که یکی از کلید های در بسته موسیقی ما ا در اختیار دارد و حتی این ابهامی که بعد از دوره زندیه و اوایل قاجار در خصوص تبدیل موسیقی مقامی به دستگاهی وجود دارد .این کتاب یک بخشی از این ابهام را بر طرف می کند.

    س:استاد اگر اجازه بفر مایید می خواستم سوالی در مورد مقام های موسیقی داشته باشم.مقام در گذشته به چه صوتی بوده است؟ایا همان گونه ای است که امروز در بعضی از نواحی مختلف ایران اجرا می شود؟

    ج:خیر اینگونه نبوده بلکه یک بخشی شاید اینطور باشد.مقام خود به دو گونه اطلاق می شود.یکی به معنی معن الاعم و دیگری به معنی معن الا خص.انچه که ما به کوسیقی نواحی مختلف در ایران اطلاق میکنیم تحت عنوان موسیقی های مقامی به معنی معن الا عم است.و اگر بخواهیم به معن الا خص برویم همانی است که در کتابهای بزرگان ما تشریح شده است.از همان صدر این دانشمندان مانند ابراهیم موصلی.اسحاق موصلی و زلزل که تشریح میکنند تا فارابی و ابن سینا و از انجا به بعد هم موسیقی دانان بزرگی چون صفی الدین ارموی .عبد القادر مراغه ای .قطب الدین شیرازی و بقیه بزرگان مقام را تشریح کرده اند تا اموز که در کتابها اورده اند.ان مقام به معنی معن الا خص است که تشریح می شود البته ان چیزی که در جاهای مختلف کشور الان رواج دارد تحت عنوان مقام می تواند باشد.ولی به تعبیر موسیقی مقامی که این بزرگان د کتابهای خودشان نوشته اند نیست .بلکه قسمتی از ان نواها ا می توان د همین موسیقی نواحی مختلف ایران جستجو کرد.و بخشی از ان به صورت پراکنده باقی مانده است فرض کنید بعضی از مقامها مثل زنگوله .بزرگ .کوچک ....که گفته ایم از بین فته اند .اگر در نواحی کشورمان جستجو کنیم ممکن است قطعه ای اجرا شود که د ام قطعه اسم دیگری داشته باشد.ولی در مقام مثلآ زگ .کوچک و....باشد و در موسیقی دستگاهی ردیف دیگ انها را نداریم.

    س:این مکان وجود ندارد که در تبدیل موسیقی مقامی به دستگا هیمان این مقامها تغییر نام داده با شند؟

    ج:بله این تغییر قطعی است .مثلآ ما در جایی داریم که ماهور به عنوان گوشه ایی است در حالی که در موسیقی دستگاهی به عنوان دستگاه امده است.یا در جلیی دیگر حجاز را به عنوان مقام اصلی داریم.در موسیقی دستگاهی به عنوان گوشه ایست در اواز ابو عطا و یا حسینی که به عنوان یک مقام مهمی بود ولی امروز به عنوان گوشه ایست در شور و به همین ترتیب بقیه اسامی قطعآ تغییر کرده است.

    س:استاد امروز شبهه ای امده که بعضی ها می گویند باید سه تا ا با  سیم و بعضی ها هم می گویند که باید با 3 سیم نواخت .نظر شما در این مورد چیست؟

     

    ج:سه تار،همانگونه که ازاسمش معلوم است،از3تارتشکیل شده است.اسم این سازبراساس تعداد تارهایی که داشته نامگذاری شده، ولی دراصل اسم این سازتنبوراست.چون تنبورانواع واقسامی داشته ،بنابراین برای متمایزکردن انواع تنبور،ازتعدادسیم ها برای نام سازها استفاده کردند.مانند:تنبور2تار،تنبور3تار،تنبور4تاروالی آخر. دربعضی ازمناطق که انواع مختلفی ازاین تنبوروجودندارد ،تحت عنوان تارشهرت دارد.مثلاًدرمنطقه تربت جام دیگرنمی گویند 2تار ،چونکه ضرورتی هم نداردبگویند دوتار،چراکه سه تاری وجودندارد برای تمایزش بگویند دوتار.بلکه می گویند تار،یافقط تنبور.

    ولی درپاره ای ازمناطق که تعداد سیم های این تنبورتغییرمی کرده،برای تمایزاینهاازتعدادسیم برای نام گذاری استفاده می کردند.

    بنابراین سازسه تاردراصل 3تارداشته ،نه 4تار.این سازظاهراًدردوره صفویه طراحی شده ،ونوعی ازتنبوربوده که درمجالس خلوت ومجالس خصوصی مورداستفاده قرارمی گرفته به گونه ای که صدایش به بیرون ازآن مکان نفوذ نکند.ودرواقع یامزاحم کسی نشود.ویا "غیر" نداند که درآنجا سازی نواخته می شود. نوعی ازتنبوربوده که برای مجالس بسیارخصوصی بوده است.واحتمالاً باپنجه نواخته می شد.

    بعداً برای اینکه این صدا بازهم کمترشود،آمدندازناخن استفاده کردند تادوره زندیه،که شخصیت برجسته وعارف نامی به نام" مشتاق علیشاه " یک سیم به سیم های این سازاضافه نمودند.مشتاق علیشاه شخصیی بود که به هیچ وجه باغرب درارتباط نبود ،وباموسیقی غری ارتباطی نداشت .وآنچه راکه انجام دادبراساس نیازی بودکه دردل همان سازاحساس می کرد ،نه اینکه براساس تقلیدازموسیقی بیگانه بخواهد این کار را انجام دهد. این نیازی بودکه درآن دوره،درآن شخص بوجودآمد. واینکه این کارصحیح بوده یاخیر،چیزی نیست که ما به آن پاسخ بدهیم.وتعداد کسانی که سه تارمی نواختند،به مروراز روش مشتاق علیشاه تبعیت کردند.

    دردوره جدید مابا اطلاعی که ازسابقه سه تارپیدا می کنیم ،طبیعی است که بخواهیم اصلش رامورد مطالعه قرار بد هیم.تحقیق می کنیم ومی بینیم که بله ،دراصل 3تاربوده وپاره ای ازکسانی که نوازنده سه تارهسند، علاقه نشان می دهند که سه تاررا با 3سیم اجراء کنند .چونکه معتقد به این هستند که وقتی سیم چهارم به سه تاراضافه می شود،صدای اضافی  درسه تار بوجود می آورد.وهمین امرموجب می شود که صد اد هی سازقدری تغییر کند ومورد نظر این تعداد نیست.

    ولی به نظربنده این تغییرکه بواسطه سیم چهارم درسه تارایجاد شده تغییری نیست که ماهیت سه تار رادگرگون کند بنابراین هرکسی بنا به نوع علاقه ای که دارد می تواند ازسه ویا چهارتار د راین سازاستفاده کند.وهیچ گونه مشکلی درست نخواهد نمود.چونکه آن چیزی که درموسیقی ما اهمیت زیادی دارد،ساختاروزبان موسیقی وجملاتی است که موسیقی ازآن تشکیل شده وحقیقت موسیقی است .اینها تماماً درواقع می توان گفت که آن چیزی است که موسیقی مارا ایجاد کرده ،وبرای یک موسیقی دان اهمیت پیدامی کند.

    اگرشخصی باجوهرموسیقی وذات موسیقی اُنس بگیرد وآشنا بشود،بقیه جزء اعراض قرارمی گیرند.واعراض آنچنان اهمیت پیدانمی کنند .مثل این است که فرض بفرمائید یک خوانده ای مام قطعات رابسیاردقیق وصحیح ازهرحیث می توانداجراء کند ولی صدایش ممکن است خیلی هم صدای صاف وملایمی نباشد،چونکه این جزء اعراض قرارمی گیرد،بنابراین اگرصدایش بهترهم باشد،چه بهتر، ولی اگردرآن حد ّ عالی نباشد لااقل جملات رادرست ادا کرده .

    ماخوانندگانی داشتیم که صدایشان خیلی هم خوب نبود ،ولی بواسطه اینکه خیلی خوب موسیقی رااجراء می کردند موردقبول عموم موسیقی دانان هم قرارگرفتند.همچنین درسازهم ممکن است که یک سازی داشه باشیم که صد ای بیش ازاندازه ای داشته باشد .وصد اهای اضافی هم مقداری درآن باشد،تا حدّی که به اساس موسیقی لطمه نزند جزء اعراض است.این دیگرمی تواند به تشخیص خود نوازنده باشد،یانباشد.این چیزی نیست  که بخواهیم موضوع قراربدهیم وبرسرآن اختلاف نظرداشه باشیم.

     

    استاد،ازوقتیکه دراختیارماگذاشتید بی نهایت متشکریم.

    استاد بیانی: من هم ازشما تشکرمی کنم

    مصاحبه فوق درتاریخ9/5/78توسط هیئت تحریریه نشریه انجام شده است

    نشریه آواز رود ویژه نامه کانون موسیقی دانشگاه گیلان

     

     

     ارسال:جمعه =?/بهمن/????    کلام حق همیشه تازه است.



    حامدفندرسکی ::: یکشنبه 86/11/14::: ساعت 9:23 عصر
    نظرات دیگران: نظر

    <      1   2   3   4   5   >>   >

    لیست کل یادداشت های این وبلاگ

    >> بازدیدهای وبلاگ <<
    بازدید امروز: 29
    بازدید دیروز: 0
    کل بازدید :82657

    >>اوقات شرعی <<

    >> درباره خودمتماس بامن <<
    زمستان 1386 - پخش آنلاین دانلود آموزش موسیقی ردیف
    حامدفندرسکی
    آشنایی باشیوه ردیف نوازی موسیقی دستگاهی ایران

    >> پیوندهای روزانه <<

    >>آرشیو شده ها<<

    >>لوگوی وبلاگ من<<
    زمستان 1386 - پخش آنلاین دانلود آموزش موسیقی ردیف

    >>موسیقی وبلاگ<<

    >>اشتراک در خبرنامه<<
     

    >>طراح قالب<<